Organtyna i sutasz

Ostatnio w ogóle nie mam czasu ani natchnienia do szycia większych sutaszów... Jedyne, co mi wyszło, bo od dawna chciałam to wypróbować, to zabawa z organtyną (organzą). Tak więc mimo przemożnej obawy, że znowu uda mi się w domu coś podpalić (jestem wielbicielką świeczek i tym podobnych, więc takie wypadki już mi się zdarzały...), zabrałam się do dzieła :) 

Wszędzie pełno jest instrukcji, jak samodzielnie zrobić broszkę z organzy, ale odkryłam, że pomija się tam kilka istotnych rzeczy, np.:

- opalać brzegi organtyny w pomieszczeniu, w którym nie ma przeciągów! Inaczej nagłe przechylenie się płomienia świecy podpali nam superłatwopalną organzę, albo nasze delikatne paluszki ;) wiem, co mówię....

- nie każda organtyna tak samo fajnie się "opala"...Nie znam się na tym, ale zauważyłam, że niektóre rodzaje są sztywniejsze, jakby bardziej syntetyczne, inne delikatniejsze, miękkie (obserwacja - sztywniejsze łatwiej zajmują się żywym ogniem, miększe ładniej się opalają i malowniczo zwijają);

- trzymać organtynę z dala od ognia!! jej brzeg się nadtopi już kilka milimetrów od boku płomienia świeczki (o ile nie ma przeciągów, oczywiście...)

-  jeśli opalamy materiał, trzymając go pod pewnym nachyleniem, ładnie się zwinie i przykurczy, co jest ważne, jeśli robimy kwiatek. 

Moja przygoda z organtyną dopiero się zaczęła, więc z pewnością co jakiś czas będę wrzucała zdjęcia nowych wytworów (mam nadzieję, że nie będzie to zdjęcie spalonej kuchni ani nic w tym stylu, kierowane raczej do ubezpieczalni, a nie na bloga...)  :-)

Tymczasem prezentuję broszkę z fioletowej organtyny (mieni się troszkę na tęczowo),
z sutaszem w środku. Sutasz także fioletowy, z nadzieniem z howlitowej kulki i wielu innych mniejszych drobiazgów: